قلعه حسيني
آموزش عالي
انديمشك سه مجتمع آموزش عالي چون دانشگاه آزاد اسلامي واحد انديمشك (با ۲۰ رشته تحصيلي در مقطع كارداني و كارشناسي)[۲۹] و دانشگاه پيام نور (تحصيل دانشجويان مقطع كارشناسي) و دانشگاه علمي كاربردي و مركز تربيت معلم امام رضا را داراست كه سالانه تعداد زيادي دانشجو را پذيرا هستند. ساختمان جديد دانشگاه آزاد در مسير جاده سد كرخه در دست احداث است كه گفته ميشود بزرگترين واحد دانشگاه آزاد اسلامي در خوزستان است.[۱۰]
آثار تاريخي، باستاني و گردشگري
انديمشك به لحاظ موقعيت در شماليترين نقطه استان خوزستان قرار دارد كه به عنوان گذرگاه جهان باستان در فاصله بين دشت و كوهستان قرار دارد كه مأمن تمدنهاي بزرگ آوان يا اِوان (ايوان كرخه)، تمدن شوشان يا سوزيانا و تمدن سيماش در لرستان كنوني بوده است. اين منطقه داراي آثار و محوطههاي باستاني بسياري است كه گوياي ارتباط تاريخي انديمشك با اين تمدنهاست. به نقل از كتيبه پايكولي كه در موزه لندن نگهداري ميشود: آشوربانيپال پادشاه آشور زماني كه به قصد ويراني پايتخت عيلام وارد سرزمين ايلام ميشود ميگويد من از نقطهاي وارد دشت شدم كه رود وارد ميشود يعني همينجا (مسير ورود رودخانه كرخه در شمالغرب انديمشك) از آثار تاريخي، باستاني و گردشگري انديمشك ميتوان به ويرانههاي شهر ساساني لور، شهر اريترين، پل صيحه، بقعه شاهزاده احمد در مازو، قلعه رزه و ويرانههاي شهر ايلامي زعفران دشت در منطقه توريستي منگره، سد كرخه و سد دز همچنين و پلاژ آن اشاره كرد.[۳۰]
پلاژ درياچه دز
پلاژ سد دز در ۳۵ كيلومتري شهرستان انديمشك در كنار درياچه سد دز واقع شده است. اين منطقه داراي تأسيسات، رستوران، طبيعت و جاذبههاي حياط وحش ميباشد. همچنين اين منطقه موقعيت مناسب براي ايجاد رستوران شناور را دارد. راههاي دسترسي به منطقه:
وجود راه آهن سراسري خوزستان به تهران در جوار منطقه و ايستگاه گل محك نيز از ديگر راههاي دسترسي به منطقه ميباشد.[۱۰]
دره تنگوان
تنگوان نام كوهي است در شمال شهر انديمشك. اين كوه از جمله كوههاي مهم ناحيه شمال خوزستان محسوب ميگردد و جهت آن شمال غربي – جنوب شرقي، موازي با جهت گسترش رشته كوههاي زاگرس ميباشد. ضلع شمال غربي كوه تنگوان در #بالارود شمالي با يك پرتگاه قطع ميشود و سپس با يك شيب ملايم به طرف جنوب شرقي ادامه مييابد. ضلع جنوب شرقي تنگوان را كوه سنگ سيلان تشكيل ميدهد كه در نهايت به در ههاي عميق رود دز و #قلعه_مختار و #چمسبز ختم شده و رشته كوه تنگوان در اين ناحيه پايان ميپذيرد. ارتفاع تنگوان حداكثر ششصت متر بوده و هرچه به طرف جنوب شرقي تنگوان پيش ميرويم از ارتفاع آن با يك شيب كند كاسته ميشود. تنگوان و ديواره سنگي، صخرهاي و صاف آن به همراه درههاي عميق و پرتگا ههاي متعدد اين كوه را براي ورزشهاي كوهنوردي به ويژه صخره نوردي بسيار مناسب نموده بطوريكه صعود به اين كوه همراه به خطراتي است[۳۱]
قلعه مختار
منطقه قلعه مختار در ۱۱ كيلومتري شرق شهرستان انديمشك و در كنار رودخانه دز است.
وجود پتانسيل، زمين حاصلخيز و منابع آبي باعث شده كه از گذشته دور تاكنون منطقه قلعه مختار به محلي جالب و جذاب جهت سكونت مطرح باشد؛ كه در همين راستا پروژههاي ايجاد امكانات فرهنگي، تفريحي توسط ميراث فرهنگي جهت توسعه منطقه ايجاد شده و داراي ساحل زيبا براي قايق سواري، ماهيگيري و ورزش آبي شنا است.[۱۰]
منطقه گردشگري منگره
منگره از چند دره تشكيل گرديده و در شمال بخش الوار گرمسيري واقع شده است؛ و يكي از مناطق كوهستاني ميباشد و محدود است از شمال و غرب به كوه «چووني» و دورق (Duragh شهري از ناحيه خوزستان بوده است و به نام دورق فرس مشهور بوده است كه بنظر ميرسد اين همان دورق باشد. رودخانهاي كه از دهكده گرداب سرچشمه ميگيرد، پس از عبور از تنگه كول گاو به رودخانه اناركي ميپيوندد و جاده سراسري را در محلي موسوم به بالارود قطع ميكند.[۱۰]
بقعه اميرسيف يا دژ سرقلا
در دامنه كوه «سيه» در ميان گورستان قديمي، بقعهاي است كه بنام اميرسيف مشهور است. (كه مربوط به قرن ششم و هفتم هجري است) اندازه داخل آن ۳۰/۳×۳۰/۴ متر و هر ديوار آن محراب كوچكي دارد. در وسط قبري است بطول و عرض ۹۵×۱۷۹ و ارتفاع ۷۰ سانتيمتر كه تماماً با كاشي سبز تزيين گرديده بلندي گنبد نزديك به ۱۲ متر است. اندازه در ورودي آن ۷۵×۱۲۵ سانتيمتر است كه به سمت جنوب باز ميشود تمامي بقعه با سنگ قلوه و ملاط ساخته شده است. احتمالاً اميرسيف يكي از اتابكان لر كوچك باشد امير سيف واقع در دهكده امير سيف و در كنار رودخانه گرداب حوالي دژ سرقلا دهستان قيلاب، بخش الوارگرمسيري در تاريخ ۶ اسفند ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۳۹۷ بهعنوان يكي از آثار ملي ايران به ثبت رسيده است.[۳۲]
امامزاده احمد بن موسي (ع) (معروف به شاهزاده احمد)
شاهزاده احمد در شهرستان انديمشك از استان خوزستان قرار دارد براي رسيدن به اين مكان زيارتي و تفريحي كه داراي طبيعت زيبا و جذاب است بايد درمسيرجاده ترانزيتي جنوب و درمسيرجاده اهواز تهران پس از رسيدن به شهرستان انديمشك ودرمسير جاده انديمشك-خرم آبادو درميانه راه در بخش الوار انديمشك و در شهرتازه تأسيس بيدروبه در كمربندي اين شهر حركت كنيم پس از طي حدود شصت كيلومتر به اين مقبره ميرسيم. براي رسيدن به امام زاده شاهزاده بن احمد بايد از روستايهاي زيباي چون كلگدره وشيرين آب و جا اردو و سرخكان وپيروالي ومحمودبن علي ومازو وتنوربلندوادريسي عليا وارد شويم ودرمسيرپرپيچ وخم وزيباي ان منطقه كه پوشيده ازجنگلهاي چنارودرختان پسته كوهي و بلوط قراردارد كه اين جاده زيباوكوهستاني به جاده چالوس خوزستان معروف شده است قرار ميگيريم كه پس از طي كردن ا ين مسيربه بقعه شاهزاده احمد ميرسيم كه بين دوكوه بنامهاي گردن باريك و دارتاگريوه كه تقريباً مرزاستانهاي خوزستان ولرستان است قرار دارد و در تابستانهاي داغ خوزستان در اين منطقه داراي هواي معتدل وخنكي وجود دارد كه در كنار بقعه شاهزاده احمد روستاي زيباي بنام دشت لاله واقع شده كه داراي دشتي زيبا وبزرگ كه پرازگلهاي لاله است وجود دارد كه پس از زيارت امام زاده ديدن اين دشت زيبا خالي از لطف نيست. گنبد قديمي بقعه شاهزاده احمد (ع) در شهرستان انديمشك استان خوزستان متعلق به معماري اسلامي عهد تيموري است. مردم محلي اعتقاد دارند اين امامزاده از اعقاب امام موسي كاظم (ع) بوده است. برخي اين امامزاده را گگ احمد نيز ميخوانند. خادمين اين امامزاده عمامه قرمز بر سر دارند و معتقدند شاهزاده احمد (ع) در زمان حياتش هر موقع غضبناك ميشد شال قرمز به سر و كمر ميبست. بناي مقبره چهارگوش و گنبد هرمي ۱۰ تركي دارد. بلنداي آن نزديك به ۱۴ متر و سبز رنگ است. درب ورودي مقبره در جهت شمال قرار گرفته و داراي گلدسته كوچك آجري است و روي قبر هم ضريحي فلزي كار گذاشته شده است. در حال حاضر دور تا دور بناي اين بقعه داربستهايي ايجاد شده كه به گفته زائران اين امامزاده نشان از آماده كردن مقدمات تخريب اين بنا توسط اداره اوقاف را دارد. راولينسن مينويسد مردم گفتهاند: شاهزاده احمد دو برادر داشته يكي به نام سلطان محمود كه در هيلان مدفن دارد و ديگري سلطان ابراهيم موسوم به بابا بزرگ است و لرهاي لرستان براي او حرمت قائل اند. مضافاً طبق گفته راولينسن سلطان محمود و شاهزاده احمد در زمرة اولياي «اهل حق اند» و به همين دليل داراي حرمت فراواني هستند ادموندز با ذكر نام شاهزاده احمد مينويسد روزي چهار نفر با عمامههاي سرخ به ديدنم آمدند و سپس ميافزايد عمامه سرخ در ايران يا دست كم در استانهاي غربي و مركزي كشور منحصربفرد است و تنها متوليان شاهزاده احمد آن را بر سر ميگذارند كه مقدسترين زيارتگاه در بالاگريوه است و مردم به زيارت او ميروند و با خود نذري ميبرند يا در آن نذر ميكنند. متوليان عمامه سرخ را پاپي مينامند. اما به نظر نميرسد اينان با طايفهاي به همين نام نسبتي داشته باشند. فيلبرگ از متوليان عمامه سرخ نام ميبرد و ميافزايد شاهزاده احمد را مخصوصاً ياور زنان نازا ميشمارند. مينورسكي مينويسد مردم منطقه، شاهزاده احمد را پسر موسي كاظم امام هفتم ميدانند در شمال مازو محلي موسوم به دشت لاله، بقعهاي است معروف به شاهزاده احمد (كه گنبد قديمي آن معماري تيموري و اواخر عهد مغول بوده است). به اعتقاد مردم از اعقاب امام موسي كاظم (ع) است و به شاه چراغ مشهور است. مردم، اين امام زاده را به نامهاي «گگ احمد و سيد احمد» نيز مينامند. راولينسن مينويسد مردم گفتهاند: شاهزاده احمد دو برادر داشته يكي به نام سلطان محمود كه در هيلان مدفن دارد و ديگري سلطان ابراهيم موسوم به بابا بزرگ است و لرهاي لرستان براي او حرمت قائل اند. مضافاً طبق گفته راولينسن سلطان محمود و شاهزاده احمد در زمرة اولياي «اهل حق اند» و به همين دليل داراي حرمت فراواني هستند.
داوود خادم و معبد ستارههاي نشان دار ساساني
در شمال غربي دهكده گرداب منگره در دهستان قيلاب بخش الوار گرمسيري شهرستان انديمشك به فاصله شش كيلومتر، دهكدهاي است موسوم به «شيخ» در گورستان دهكده، مقبره اه است كه با سنگ و ملاط ساخته شده است. گنبد آن مخروطي شكل و اندازهاي داخل مقبره ۴۰/۳×۳۰/۳ متر بوده و شباهت زيادي به گنبد امير سيف دارد. تنها تفاوتي كه اين دو مقبره با هم دارند، دو گلدسته ميباشد كه بي شك سالهاي بعد ساخته شدهاند. در ورودي مقبره شرقي است سنگ قبري در اين مقبره مشاهده نشد. سنگ قبرهاي بزرگي با خط كوفي در گورستان اطراف مقبره ديده شد كه تاريخ بعضي از آنها از آنها مربوط به قرن هفتم هجري ميباشد بر بالاي سر قبرها نيز سنگهايي بطول ۸۰ تا ۹۰ سانتيمتر بطور عمودي كار گذاشته شده ورودي بعضي از آنها به خط كوفي آياتي بطور برجسته شده است. صاحب مقبره داود ابن محمد، معروف به خادم الفقرا باشد كه مستوفي در تاريخ گزيده از آن ياد ميكند.[۳۳]
بقعه شيخ روستاي باريكاب
حاجي باريكاب در كنار ديگر شيخ يا عالمهاي منطقه يعني داوود خادم و شيخ پيرمار در سمت راست دهكده منگره در دهستان قيلاب بخش الوار گرمسيري و شمال شهرستان انديمشك قرار داردهمچنين نام باريك آب (حاجي باريك آو) از گونهاي سمندر در حال منقرض گرفته شده كه به نام سمندر لرستاني شناخته ميشود. اين سمندر كه تنها در زاگرس وجود دارد، با اين كه در لرستان كشف و ثبت ملي شده، اما در انديمشك داراي ۳۰ زيستگاه و در لرستان داراي ۱۲ زيستگاه ميباشد. از ديدنيهاي حاجي باريك آب وجود يك درخت تنومند در وسط مقبرهٔ او بود كه متأسفانه چند سال پيش قطع شد[۳۴]
امامزاده بابا لَنگ
بقعه امامزاده بابا لَنگ
در انتهاي درياچه دز در فاصله ۲۰ كيلومتري شرق دهكده مازو و ۸۵ كيلومتري شمال شرق انديمشك روستايي بنام بابا لنگ وجود دارد كه در كنار آن گنبدي است مخروطي شكل كه به «بابا لنگ» مشهور است و متعلق به معماري قرن ۶ و ۷ هجري قمري است زيارتگاه اهالي منطقه و جد تيرهاي به نام بابا لنگيها است. كلمه بابا به پيشوايان مذهبي اهل حق اطلاق ميشده، اين گنبد در نوع خود بي نظير است و گنبد مخروطي بلندي آن نزديك به ۱۲ متر است. اندازه داخل مقبره ۳×۳ متر بوده و در وسط قبري است كه بوسيله كاشيهاي سبز تزيين شده است كه اكنون قسمتي از كاشيها را برداشته و بجاي آن گچ اندود كردهاند. در ورودي آن اتاقي كوتاه دارد و اندازه آن ۱×۳۰/۱ متر است و محل قبر، دو پله پايينتر از سطح زمين است و تمامي آن با سنگ و گچ ساخته شده ولي سنگ قبر يا كتيبهاي مشاهده نشد. حريم گنبد با ديواري بطول و عرض ۱۶×۲۲ و پهناي ۵/۱ متر محصور گرديده و اطراف آن گورستاني قديمي است. اين بقعه در سال ۱۳۸۸ در فهرست آثار ملي ثبت گرديد. امامزاده بابالنگ از مريدان و ياران احمد بن موسي كاظم (ع) (شاهزاده احمد) ميباشد.[۳۵]
قلعه كوران (كورو يا كهيران يا كهرو)
يكي از قلعههاي نظامي ومهم بخش الوار- انديمشك است كه در شمال شرق اين شهرستان و در۵۰۰ متري شرق جاده انديمشك- شاهزاده احمد واقع شده است، اين قلعه از جمله قلعههايي است كه در دوره اسلامي كاربرد داشته وقدمت آن به دوره صفويه برميگردد. قرار گرفتن قلعه كوران (كورو يا كهرو) در كنار جاده انديمشك – امام زاده احمد وچشم اندازهاي طبيعي منطقه و بكر و دست نخورده بودن آن و سپس آنكه اين منطقه يكي از مناطق زيارتي و تفريحي شهرستان انديمشك بخصوص در فصول بهار و تابستان است كه در تاريخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۱۴۹ بهعنوان يكي از آثار ملي ايران به ثبت رسيده است.[۳۶]
قلعه رزه (قلعه رزمان يا رزمانان)
اين قلعه منزلگاه كاروانيان جاده خرمآباد به انديمشك (صالح آباد قديم) بوده و اكنون نيز جاده سراسري خوزستان از كنار آن ميگذرد كه در ۴۵ كيلومتري جاده ارتباطي انديمشك خرمآباد و در حدود ۵۰۰ متري جنوب شرقي روستاي قلعه رزه و در حاشيه جاده ميباشد كه در تاريخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۱۴۸ بهعنوان يكي از آثار ملي ايران به ثبت رسيده است. قلعه رزه كه در ادوار گذشته در محلي بنام رزه بر سر راه كاروانها ساخته شده محل حكومت سلاطين اشكاني بوده كه گرهشكان يا به زبان محلي گرشكان يا گرشگو در قسمت جنوبي اين قلعه وجود دارد كه قسمت غرب و جنوب غربي آن رودخانه كرخه ميباشد. اين كاروانسرا داراي پلان چهارگوش و مستطيل شكل در جهت شرقي و غربي بوده و از نوع چهار ايواني و از بناهاي دوره صفوي ميباشد؛ و توسط شخصي به نام «حسين خان والي» عصر صفوي در سال ۱۰۰۸ هجري ساخته شده است. قلعه رزه داراي ۱۴ اتاق مسكوني بوده كه در داخل هر اتاق ۴ طاقچه ساخته شده و تمام اتاقها به هم ارتباط دارند و براي ورود و خروج از قلعه، تنها يك در وجود داشته است. مصالح بكار رفته در ساخت كاروانسرا از سنگ قلوه، ساروج و گچ بوده ولي در دورههاي بعدي براي بازسازي آن به مقدار بسيار كم از كاروانسرا كنگرههايي جهت نگهباني ساخته شده، در جهت شمالي و جنوبي كاروانسرا به پرتگاه منتهي ميشود. قلعه، به هنگام تصرف لرستان به دست قواي دولتي رضاشاه، اهميت نظامي فراوان داشته و يك از قرارگاههاي مهم جلوگيري از شورش، ياغيگري و غارت به شمار ميرفته است ابوعبدالله محمد بن احمد مقدسي (۳۳۶–۳۸۰ ه. ق) كه ۱۱۰۰ سال پيش ميزيسته، مسير «خرمآباد» تا «انديمشك» را چنين بيان ميكند: «از سابرخواس يك مرحله، سپس تا كركويش يك مرحله، سپس تا خان يك مرحله، سپس تا رزمان يك مرحله، سپس تا لور يك مرحله است.» (احسن التقاسيم في معرفه الاقاليم، ۶۰۰–۶۰۱). سابرخواس/ شابرخاست/ شاپور خواست همان خرمآباد كنوني و لوريا بلاد اللوريا صحراي لوريا اللور يا اللريه همان انديمشك فعلي در منطقهاي كه امروز به آن قلعه رزه (شهر رزمانان RaZmanan) ميگويند، واقع شده است. همچنين در شمال اين قلعه، يك بناي دو طبقه كوچكتر نيز وجود دارد كه به حسينه يا قلعه حسيني مشهور است.[۳۷]
قلعه حسيني
شمال كاروانسراي قلعه رزه، در كنار جاده انديمشك - پلدختر و دهكده قلعه رزه الوار گرمسيري، يك بناي منفرد ديگر با فاصله تقريبي ۱۵۰ متر بنا گرديده است كه با پلان چهارگوش و بصورت دو طبقه، ساخته شده است. طبقه فوقاني، محلي جهت نگهباني است. كاروانسرا داراي چهار اتاق و يك حياط مركزي ميباشد بناي مذكور در جهت غربي داراي پلكاني است كه به طبقه دوم راه دارد، در طبقه دوم نيز پلكان ديگري تعبيه شده كه به پشت بام منتهي ميشود. دليل وجودي بنا با توجه به اينكه مانعي طبيعي در شمال كاروانسراي قلعه رزه و خارج از محدوده ساختماني قرار گرفته و ديده باني مناسب را سلب نموده، لذا اقدام به ساخت اين بنا يا قلعه نمودهاند تا مشرف بر نواحي شمالي باشد. مصالح اين بنا دقيقاً همان است كه در ساخت كاروانسراي رزه بكار گرفته شده است. اين بنا در نزد عامه به قلعه حسيني معروف ميباشد وجه تسميه قلعه حسيني از اين قرار است كه شخصي بنام حسين چندين سال متوالي در آن مسكن گزيده و تاق كه همان اتاق ميباشد در گويش محلي به معني ساختماني كه محل زندگي فردي به نام حسين بوده ناميده شده است. اين قلعه نيز مربوط به دوره صفوي ميباشد كه در تاريخ ۱۵ اسفند ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۸۰۰۳ بهعنوان يكي ازآثار ملي ايران به ثبت رسيده است.[۳۸]
مقبره محمودعلي
اين بقعه در دهكدهاي به همين نام در جنوب غربي دهستان مازو، بخش الوارگرمسيري واقع شده است. گنبد آن مخروطي شكل (و مربوط به قرن ۱۱ هجري است). اندازة داخل مقبره ۴۰/۴×۴۰/۴ متر است. قبر در وسط قرار دارد و ابعاد آن ۷۰/۱×۶۰/۱×۵۰/۱ متر ميباشد. بلندي گنبد از سطح بام مقبره نزديك به ۸ متر است كه از دو طبقه درست شده و دو جداره است. يعني بين طاق مقبره و گنبد، فضا است و بوسيلة دريچهاي ميتوان به آن داخل شد. در جنوب آن اتاقي براي زائران ساخته شده است. گنبد محمود علي كه در گويش محلي محميد علي خوانده ميشود. در كتب تاريخي سلطان محمود فرزند علي ذكر شده كه به مرور زمان به محمود علي معروف شده است. حريم گنبد با ديواري سنگ چين شده بطول ۲۰ و عرض ۱۶ متر محصور گرديده است و اطراف حصار، قبرستاني كهنه و قديمي هست كه بعضي قبرهاي آن با خط كوفي نوشته است. مقبره محمود علي (مميدعلي) كه مربوط به قرون ميانه اسلامي است در تاريخ ۱۵ اسفند ۱۳۸۵ با شماره ثبت ۱۷۹۹۳ به عنوان يكي از آثار ملي ايران به ثبت رسيده است.[۳۹]
پل باستاني صيحه (آباره عباس خان)
اين آباره در ۶ كيلومتري جاده انديمشك به شوش (روبروي شهر آزادي) و در حاشيه شرقي جاده واقع شده است. اين آباره در سال ۱۳۷۹ شناسايي گرديد و كار خاكبرداري و مرمت آن از سال ۱۳۸۰ آغاز گرديد. اين بنا داراي ۱۲ دهانه ميباشد و در گذشته كاربري انتقال آب را داشته است و آب را بوسيله كانال به اين منطقه آورده و پس از عبور آب از روي پل زمينهاي كشاورزي آن طرف پل را آبياري مينمودند. پلهاي آبرو تنها جهت آبياري زمينهاي كشاورزي به كار ميآيند و اصطلاحاً آباره گفته ميشود. اين پل مربوط نيز به دوره صفوي ميباشد كه در تاريخ ۹ ارديبهشت ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۳۷۶ بهعنوان يكي از آثار ملي ايران به ثبت رسيده است. مصالح بكار رفته در ساخت اين بنا سنگ، آجر بهمراه ملاط گل، آهك و ساروج ميباشد پي پايههاي اين پل از سنگ، ستونها از آجر و ديوارههاي فوقاني از سنگ ميباشد. دريچههاي پل در جهت خلاف جريان آب و هم در جهت موافق آن پيش آمدگيهاي دارد كه اصطلاحاً موج شكن يا آب (پشت پل) به صورت نيم دايره ميباشد. افزايش مقطع طولي پل و سنگين تر نمودن پايهها جهت خنثي سازي رانش حاصل از طاقهاي بزرگ، نقش استحكامي پل در مقابل فشارهاي سرسام آور آب در هنگام طغيان رودخانهها و هدايت مناسب آب كه از لحاظ مكانيكي و مهندسي در دوام پل تأثير بسياري داشته است. در ساخت پل صيحه به نماي پل توجه نشده است و فقط به جنبة كاربري و استحكامي آن توجه نمودهاند. قوس دهانهها يك اندازه نميباشد اين دهانهها از ارتفاع «تيزي» تا پاكار بين ۶/۳ و ۷۰/۳ متفاوت ميباشد. پايهها تقريباً ۱ متر ميباشد. دهانه ۶ بزرگترين دهانه مي باشدبا توجه به اينكه در گذشته به دليل شرايط زندگي مردم و نياز به آب، اكثر سكونتگاهها در كنار رودخانه و چشمهها و مناطق آب خيز صورت ميگرفت، احتمال وجود سكونت گاههايي همزمان با اين آباره در منطقه نيز وجود دارد. در نزديكي اين آباره در منطقه سبز آب، آباره ديگري وجود دارد كه كاربري آن نيز مانند پل صيحه ميباشد. در طي خاكبرداري از دو آباره در اعماق مختلف به تكههاي مختلف سفال شكسته برخورد اند. اين بنا داراي ۱۲ دهانه ميباشد و در گذشته كاربري انتقال آب را داشته است و آب را بوسيله كانال به اين منطقه آورده و پس از عبور آب از روي پل زمينهاي كشاورزي آن طرف پل را آبياري مينمودند. پلهاي آبرو تنها جهت آبياري زمينهاي كشاورزي به كار ميآيند و اصطلاحاً آباره گفته ميشود. اين پل مربوط به دوره صفوي ميباشد. مصالح بكار رفته در ساخت اين بنا سنگ، آجر بهمراه ملاط گل، آهك و ساروج ميباشد پي پايههاي اين پل از سنگ، ستونها از آجر و ديوارههاي فوقاني از سنگ ميباشد. دريچههاي پل در جهت خلاف جريان آب و هم در جهت موافق آن پيش آمدگيهاي دارد كه اصطلاحاً موج شكن يا آب (پشت پل) به صورت نيم دايره ميباشد. افزايش مقطع طولي پل و سنگين تر نمودن پايهها جهت خنثي سازي رانش حاصل از طاقهاي بزرگ، نقش استحكامي پل در مقابل فشارهاي سرسام آور آب در هنگام طغيان رودخانهها و هدايت مناسب آب كه از لحاظ مكانيكي و مهندسي در دوام پل تأثير بسياري داشته است. احتمال وجود سكونت گاههايي همزمان با اين آباره در منطقه نيز وجود دارد. در نزديكي اين آباره در منطقه سبز آب، آباره ديگري وجود دارد كه كاربري آن نيز مانند پل صيحه ميباشد. در طي خاكبرداري از دو آباره در اعماق مختلف به تكههاي مختلف سفال شكسته برخورد نموديم كه متعلق به دوره اسلامي ميباشد.[۴۰]
پل بالارود (پل شاه عباسي)
يكي از با ارزشترين آثار تاريخي انديمشك از عهد ساسانيان پل بالارود بر روي رودخانه بالارود ميباشد كه در روستاي بالارود شمالي واقع شده است. از ويژگيهاي بارز پل ميتوان به سنگهاي تراشيده شده كه بصورت آجر چيده شدهاند و به پايههاي پل نماي مستحكم بخشيده است اشاره كرد. جنس پل از ساروچ و داراي ۴ پايه مستحكم و مربع شكل بوده است كه ساليان قبل به علت سيل ويرانگر سقف پل ريزش ميكند. اين پل كه در ۲۷ كيلومتري شمال شهرستان انديمشك و در مجاورت بزرگراه انديمشك پلدختر و همچنين آزاد راه انديمشك - پل زال و روستاي بالارود از توابع بخش الوارگرمسيري قرار دارد، و در تاريخ ۲۳ شهريور ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۹۶۹ به عنوان يكي از آثار ملي ايران به ثبت ميرسد.
پانويس
«نتايج سرشماري سال ۱۳۹۰». جمعيت و خانوار شهرستانهاي كشور بر اساس نتايج سرشماري عمومي نفوس و مسكن ۱۳۹۰. بازبينيشده در ۱۹ خرداد ۱۳۹۳.
«Andimeshk, Iran Page». fallingrain.com. بازبينيشده در ۲۳ فوريه ۲۰۱۴.
«LORI LANGUAGE ii. Sociolinguistic Status of Lori». iranica. بازبينيشده در ۲۳ فوريه ۲۰۱۴.
خطاي يادكرد: خطاي يادكرد:برچسب غيرمجاز؛ متني براي يادكردهاي با نام irnca وارد نشدهاست.
«اداره كل راه آهن ناحيه زاگرس با مركزيت انديمشك تشكيل شد». انديمشك نيوز، ۳ دي ۱۳۹۰. بازبينيشده در ۱۵ مه ۲۰۱۵.
ستاره گشت آسمان
خطاي يادكرد: خطاي يادكرد:برچسب غيرمجاز؛ متني براي يادكردهاي با نام iranicaonline.org وارد نشدهاست.
هواشناسي استان خوزستان
وبگاه استان خوزستان
شهرداري انديمشك
[۱]
«نتايج سرشماري سال ۱۳۹۰». جمعيت و خانوار شهرستانهاي كشور بر پايه نتايج سرشماري عمومي نفوس و مسكن ۱۳۹۰. بازبينيشده در ۱۹ خرداد ۱۳۹۳.
قايم مقامي، جهانگير. جغرافياي بلاد و نواحي، عشاير خوزستان (قبائل سگوند). زبان و ادبيات يادگار، ۱۳۲۳. وند پايگاه مجلات تخصصي نور.
zamani، Dariush. «ايل بختياري». ilebakhtiari.ir. بازبينيشده در 2017-01-08.
«بهاروند». دانشنامه جهان اسلام. بازبينيشده در ۲۳ فوريه ۲۰۱۴.
«عنوان». دانشنامه جهان اسلام. بازبينيشده در ۲۳ فوريه ۲۰۱۴.
بهاروند. قوم لر. 1393. 53.
[سايت فدراسيون كشتي جمهوري اسلامي ايران][۲]
[INTERNATIONAL FEDERATION OF ASSOCIATED WRESTLING STYLES][۳]
سد و نيروگاه دز
سد و نيروگاه كرخه
شهرداري انديمشك
سد تنظيمي پاي پل كرخه
«عنوان خبر». ايرنا، ۴ آذر ۱۳۹۲. بازبينيشده در ۲۷ مي ۲۰۱۴.
«عنوان خبر». تابناك، ۳ آذر ۱۳۸۹. بازبينيشده در ۲۷ مي ۲۰۱۴.
كتاب اطلس جغرافياي حماسي، ص ۲۵۳–۲۳۶
كتاب سفر به سرزمين نور، ص ۳۲–۳۹
اداره كل راه آهن ناحيه زاگرس با مركزيت انديمشك تشكيل شد
دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهرستان انديمشك
نگاهي-به-جاذبه-هاي-نوروزي-انديمشك
دره تنگوان
بقعه امير سيف يا دژ سرقلا
داوود خادم و ستارههاي نشان دار ساساني
حاجي باريك اب
بابا لنگ
قلعه كوران
قلعه رزه
قلعه حسيني
بقعه محمود علي
پل صفوي صيحه
برچسب: ،